Ρουμανική Αγιολογία Μιχαήλ Τρίτος, Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

Κεντρική θέση στην ορθόδοξη πνευματικότητα του ρουμανικού λαού κατέχουν οι άγιοι, που αποτελούν τα ζωντανά πρότυπα μεθέξεως της ζωής του Χριστού και παραδείγματα εφηρμοσμένου Χριστιανισμού.

Πέρα των αγίων της καθόλου ορθοδοξίας, που τιμούνται με ξεχωριστή ευλάβεια από τον ορθόδοξο ρουμανικό λαό, υπάρχουν και οι Ρουμάνοι άγιοι, που διακρίθηκαν για την αγιότητα του βίου τους, την ακραιφνή ορθόδοξη διδασκαλία και τα θαύματα, που γίνονται σε όσους προστρέχουν με πίστη στη μεσιτεία τους. Αυτό συνέβαλε αποφασιστικά στον εμπλουτισμό των συναξαρίων, στην καθιέρωση εορτών και πανηγύρεων και γενικότερα στην καλλιέργεια της ορθοδόξου λατρείας[1].

Μεγάλο πνευματικό γεγονός για την Εκκλησία της Ρουμανίας είναι η κατάταξη στο ορθόδοξο εορτολόγιο των Ρουμάνων αγίων, που έγινε την 28 Φεβρουαρίου 1950, ύστερα από απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ρουμανίας. Η απόφαση αυτή ολοκληρώθηκε τον Οκτώβριο του 1950 με λαμπρές τελετές και με συμμετοχή αντιπροσώπων από όλες τις ορθόδοξες Εκκλησίες.

Οι άγιοι, που επίσημα κατατάχθηκαν στο ορθόδοξο Αγιολόγιο της Ρουμανικής Εκκλησίας είναι:

α’. Ο Ιεράρχης Calinic (1787-1868)[2], του οποίου τα λείψανα έχουν αποθησαυρισθεί στην Ιερά Μονή Τσερνίκα, που βρίσκεται κοντά στο Βουκουρέστι. Η μνήμη του τιμάται την 11η Απριλίου. Πρόσφατα η σεπτή μορφή του ιστορήθηκε στον πρόναο του καθολικού της Ιεράς Μονής Πετράκη.

β’. Οι ιεράρχες Ilie Iorest[3] και Sava Brancovici. Οι ανωτέρω ήταν Μητροπολίτες του Αρδεάλ και η μνήμη τους τιμάται την 24η Απριλίου.

γ’. Ο Ιεράρχης Iosif ο νέος[4] από το Πάρτος, Μητροπολίτης του Μπανάτ. Γιορτάζεται την 15η Σεπτεμβρίου.

δ’. Ο άγιος Dimitrie Basarabov[5], του οποίου τα λείψανα έχουν εναποτεθεί στον Πατριαρχικό ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Βουκουρεστίου. Η μνήμη τους τελείται την 27η Οκτωβρίου.

ε’. Η αγία Paraschiva[6], της οποίας τα λείψανα φυλάσσονται στον Μητροπολιτικό ναό Ιασίου. Η μνήμη της τιμάται την 14η Οκτωβρίου.

στ’. Η αγία Filofteia[7] από το Άρτζες. Τιμάται την 7η Δεκεμβρίου.

"Η αγάπη του αββά Αγάθωνα" (Γεροντικό)

Mια φορά, ο Αββάς Αγάθωνας, πήγαινε στην πόλη να δώσει το εργόχειρο του και να προμηθευτεί το λίγο ψωμάκι του, βρήκε κοντά στην αγορά ένα πτωχό γέρο ανάπηρο.

-Για την αγάπη του Θεού, Αββά, άρχισε τα παρακάλια ο γέρος μόλις είδε τον Όσιο, μη με αφήσεις και εσύ αβοήθητο τον δυστυχή, πάρε με κοντά σου.

Ο Αββάς Αγάθων τον έβαλε να καθίσει δίπλα του εκεί που αράδιασε τα καλάθια του για να τα πουλήσει.

-Πόσα λεπτά πήρες, Αββά; Τον ρωτούσε ο γέρος κάθε φορά που έδινε ένα καλάθι.

-Τόσα, του έλεγε ο Όσιος.

-Καλά είναι. Δεν μου αγοράζεις όμως μια μικρή πίττα, Αββά; Έτσι για να δεις καλό, που έχω από χθες βράδυ να φάγω.

-Μετά χαράς, έλεγε ο Όσιος και έκανε αμέσως την επιθυμία του.

Σε λίγο του ζήτησε φρούτα, ύστερα ένα γλυκό. Έτσι σε κάθε καλάθι που πουλούσε εξόδευε τα χρήματα, χάρη του προστατευόμενου του, εώς ότου έδωσε όλα τα καλάθια και όλα τα χρήματα ο Όσιος χωρίς να του μείνει για τον εαυτό του ούτε δίλεπτο. Και το σπουδαιότερο πως το έκανε με μεγάλη προθυμία, ενώ ήξερε πως είχε να περάσει τώρα τουλάχιστον μια εβδομάδα χωρίς ψωμί. Αφού έδωσε και το τελευταίο του καλάθι ετοιμάσθηκε να φύγει από την αγορά.

-Φεύγεις λοιπόν; Τον ερώτησε ο ανάπηρος.

-Ναι τελείωσα πια τη δουλεία μου.

-Αϊ τώρα θα κάνεις αγάπη να με πας ως το σταυροδρόμι και από εκεί φεύγεις για την έρημο, είπε πάλι παρακαλεστικά ο παράξενος γέρος.

Ο αγαθότατος Αγάθων τον φορτώθηκε στην πλάτη του και με πολλή δυσκολία τον μετέφερε εκεί που του ζητούσε γιατί ήταν κατάκοπος από την εργασία της ημέρας.

Σαν έφτασαν στο σταυροδρόμι και ετοιμάστηκε να αποθέσει κάτω το ζωντανό φορτίο του, άκουσε γλυκεία φωνή να του λέγει.

 -Ευλογημένος να είσαι, Αγάθων, από τον Θεόν και στη γη και στον Ουρανό.

Εσήκωσε τα μάτια ο Όσιος να δει εκείνον που του ωμιλούσε. Ο δήθεν γέρος είχε γίνει άφαντος γιατί ήταν Άγγελος σταλμένος από τον Θεόν να δοκιμάσει την αγάπη του Όσιου.